Uit “Motorsport”, no 2 – 1978
En wat het mooiste is, ook iedere reeds bestaande Moturist zijspanbak - waarvan er inmiddels al meer dan 60 op de weg zijn - kan met eenvoudige ingrepen ook als vakantie- of visbootje worden gebruikt. Wij van 'Motorsport' vonden het zo’n kolossale stunt dat we ditmaal graag onze voorpagina reserveerden voor dit motorproduct 'made in Holland'.
Er zal misschien best eens ergens in de wereld iemand geweest zijn die een zijspanbak drijvend heeft gemaakt. Maar voorzover wij hebben kunnen nagaan is zoiets nog nooit in de handel gebracht, waar ook ter wereld. Laat dan nu in het waterrijke Holland dit wél gebeuren.
Overigens ontstond het idee iets van pak weg tien jaar geleden, toen er nog helemaal geen firma Moturist bestond en E d Pols nog gewoon zijn oorspronkelijke beroep als bouwkundige uitoefende, maar al wel helemaal bezeten was van het motorgroottoerisme.
Zo stond het echtpaar Pols dan ook op zekere fraaie dag aan de oever van het Gardameer als motorkampeerders zich te verlustigen in de enorme soesah die een stel Duitse automobilisten hadden, alvorens hun opblaasboot zover was dat hij te water gelaten kon worden. Ed keek Nettie aan. En Nettie keek Ed aan, zodat hij meteen wist dat Nettie wist wat hij dacht. (Zonodig even teruglezen s.v.p.), Ed dacht: "wat zou het nu niet eenvoudig wezen, om die bak van het zijspan te halen en zo in de golven te zetten?" Echt een brainwave, nietwaar. Maar helaas was hun toenmalige bak een loodzwaar geval dat muurvast aan het onderstel zat en bij gebrek aan ijskast ter plekke, verdween het idee in het achterhoofd.
In de nieuwe panden was ook ruimte om de zijspangedachten te verwezenlijken. In korte tijd ontstond het Moturist zijspan in zijn huidige vorm. Niet goedkoop, maar helemaal voor het doel gemaakt. Typerend is de "onderwagen" met twee rails, waarop de polyester zijspanbak eenvoudig en snel wordt vastgeklemd. Wie zondags wil toeren en door de week kistjes met groente moet wegbrengen of er een off-the-roadmachientje mee wil vervoeren kan met zo'n Moturist alle kanten op. En nu dan zelfs ook het water op! Ed Pols beweert zelfs dat hij jaren geleden, bij het ontwerpen van zijn zijspanbak al rekening gehouden heeft met de mogelijkheid van varen. Hoe het ook zij, toen een paar maanden geleden de eerste standaardbak te water ging, bleef het ding voortreffelijk drijven, ook met Sylvia en Hendrik er samen in. Alleen was 't ie een beetje wiebelig met in- en uitstappen. Een 2pk Yamaha'tje zorgde voor de voortstuwing. Maar die hele kleine b.b.-motortjes moet je achterstevoren draaien om achteruit te kunnen varen.
Hoofdstuk twee in de operatie plons was dus het monteren van drijvertjes en het gebruiken van een 4pk Yamaha die uitgerust is met zulke luxe zaken als afstandsbediening en achteruit. In alle stilte en begunstigd door natte sneeuwval trok een klein ploegje volhouders naar een verlaten plas bij Amsterdam. We moeten in dit verband beslist even memoreren dat dit zijspanvaren is uitgevonden voor zomerse recreatie. Je pakt dan die vederlichte bak met twee man tussen je in, plonst in badpak net zover het strandje af dat de boot drijft en de motorstaart vrij van de grond komt en varen maar, nietwaar. Maar het wordt allemaal iets anders als het sneeuwt, het water nog net niet bevroren is en de hoogst aanwezige kaplaars tot net onder de knie komt. Maar we moesten en zouden foto's maken. Dan maai vanaf een dekschuit te water laten met vier man. Grote schrik; de inderhaast gemaakte drijvertjes staken te veel onder water en die 4 pk knots woog duidelijk iets meer dan die 2 pk voorganger. Uit het water, drijvers andersom monteren, benzinetank van de motor naar voren en weer te water. En toen ...... liet iemand te vroeg een touw uit een ijskoude hand glippen. Blub, blub, blub..
Maar wie er ook jankend achter de kachel kropen, niet Ed Pols en zijn midwinterrally-slag motorvrienden.
Drie dagen later hadden we een telefoontje, "Zeg we weten nu wel dat we van bootjes te weinig verstand hadden, ook al zijn de vaareigenschappen van de Moturist een geweldige meevaller.
Maar we hebben nu vaartechnische adviezen gekregen van boten architect Hans Brood die ook nieuwe drijvers heeft ontworpen. We hebben ze gemaakt en hij vaart er uit de kunst mee". "Ook met die 4 pk", vroegen wij argwanend." "Kom maar kijken" was het opgetogen antwoord. Wel, we zijn weer gaan kijken en we raakten zo enthousiast dat we Ed zeiden dat hij even door een tuinzwembadenboer een grote bak op zijn RAl-stand moest laten zetten en zijn amfibie daar maar in rond moest laten dobberen. Gratis proefvaren op de tweewieler RAI. Dat was de eerste keer dat er tussen Ed Pols en uw redacteur nu eens een ietwat ongelovige blik in omgekeerde richting ging. Goed, dus geen zwembad op de RAI.
Moet u zo maar gaan kijken. Maar eigenlijk is er niets aan te zien. Ja, dat klinkt natuurlijk niet opwekkend tot een bezoek, maar kunnen wij het helpen dat die standaardbak zo goed drijft. Hij onderscheidt zich evenwel van de gewone Moturist door het binnenbaks bezit van een gashandel en een versnellingshandel. Tijdens het rijden wordt de b.b.motor tussen motor en zijspanbak meegenomen in een foedraal. Op deze plaats worden ook de twee drijvertjes met hun uithoudstangen opgeborgen. Om te kunnen varen wordt het zijspanspatbord fluks afgenomen, evenals het kofferdeksel. De stangen van de drijvers worden aangeschroefd en de buitenboordmotor wordt aan de achtersteven gehangen, die daartoe volgens de makers stevig genoeg is. Twaalf tot vijftien minuten werk. That's all. Varen maar schipper enne . . . . behouden vaart!
G.K.
